Kiedy do logopedy? Praktyczne wskazówki i porady
Kiedy do logopedy? To pytanie nurtuje wielu rodziców, choć zdarza się, że pada ono zbyt późno. Jakie sygnały są na tyle niepokojące, że już należy umawiać się na wizytę, a jakie nieprawidłowości w wymowie są rozwojowe i mogą jeszcze zaczekać? Czy na wizytę u logopedy może być za późno albo za wcześnie? Czy emerytowi jeszcze „wypada” chodzić do logopedy?
Kiedy do logopedy? Czy już powinnam pójść z dzieckiem do logopedy? Mój trzylatek nie mówi „sz”, powinien chodzić do logopedy? – te pytania często słyszę w rozmowach z rodzicami dzieci w wieku żłobkowym lub przedszkolnym. Na te pytania trudno odpowiedzieć krótko i jednoznacznie, zwłaszcza jeśli nie mam możliwości obserwacji dziecka w swobodnej zabawie i rozmowie.
Kiedy do logopedy? Może „to” przejdzie samo?
Zawsze jednak należy na zimne dmuchać i lepiej zapisać się na wizytę i rozwiać swoje obawy niż przeczekać, aż to „przejdzie” i zbagatelizować problem. Nie przejdzie samo. Przejdzie jedynie wtedy, gdy wada jest rozwojowa. Znaczy to, że jeśli dziecko w wieku 3 lat nie mówi głoski „r”, być może – przy sprzyjających czynnikach – zacznie ją prawidłowo wypowiadać za rok lub dwa. Jeżeli natomiast 3-latek nie mówi mówi prawidłowo głosek „f” i „w”, trzeba rozpocząć terapię. Mam nadzieję, że ten wpis rozjaśni wasze wątpliwości.
Są pewne niepokojące sygnały, które wręcz powinny zobowiązywać do podjęcia terapii jak najszybciej. Oczywiście, decyzja o terapii dziecka u logopedy zawsze należy do rodziców i jest dobrowolna, niemniej jednak należy kierować się dobrem dziecka.
Kiedy do logopedy, a kiedy mowa jeszcze się rozwija
Przyjrzyjmy się klasyfikacji rozwoju mowy dziecka dokonanej przez prof. Leona Kaczmarka, ojca polskiej logopedii. Jego zdaniem, u dziecka prawidłowo rozwijającego się rozwój mowy trwa kilka lat i podzielony jest na cztery etapy:
- Okres melodii (od narodzin do ukończenia 1. roku życia)
- Okres wyrazu (od 1. do końca 2. roku życia)
- Okres zdania (od 2. do końca 3. roku życia)
- Okres swoistej mowy dziecięcej (od 3. do 6/7. roku życia)
Dziecko mając:
- rok – komunikuje się z dorosłymi za pomocą krzyku; głuży, gaworzy, potem wymawia pierwsze wyrazy: mama, tata, baba;
- 1-2 lat -używa prawie wszystkich samogłosek z wyjątkiem nosowych (ą, ę) oraz wymawia niektóre spółgłoski (p, b, m, t, d, n, k, ś, ź, ć, dź, ch). Pozostałe zastępuje innymi.
- 3 lata – porozumiewa się prostymi zdaniami, wymawia wszystkie samogłoski i spółgłoski (p, pi, b, bi, m, mi, n, ni, f, fi, w, wi, t, d, n, l, li);
- 4 lata – wymawia głoski s, z, c, dz. Mowa ulega dalszemu doskonaleniu.
- 5-6 lat – wymawia głoski sz, ż, cz, dż, r;
- 7 lat – ma utrwaloną poprawną wymowę wszystkich głosek oraz opanowaną technikę mówienia.
Te ustalenia uznaje się za normę. Wszelkie odstępstwa od niej wymagają konsultacji logopedycznej. Jakie? Szczegóły poniżej.
Kiedy z dzieckiem do logopedy koniecznie?
Dziś już nikogo nie dziwi, że logopeda pracuje z kilkumiesięcznymi dziećmi (są logopedzi, którzy zajmują się wyłącznie takimi dziećmi), ale także z osobami dorosłymi, które po latach życia z wadą wymowy lub innym zaburzeniem (np. jąkaniem), postanawiają skorzystać z terapii. Są i tacy pacjenci, którym wada wymowy zaczyna przeszkadzać dopiero na studiach czy po podjęciu pracy. Jeszcze inni muszą korzystać z pomocy logopedy, będąc np. po przebytym udarze.
Do logopedy zawsze, gdy dziecko:
- (niemowlę) nie głuży i nie gaworzy
- (niemowlę) nie reaguje na dźwięki
- nie utrzymuje kontaktu wzrokowego
- nie odpowiada uśmiechem na uśmiech
- nie wskazuje palcem w geście komunikacji w 8-9 m-cu
- nie naśladuje gestów, np. „pa pa”
- wkłada język między zęby podczas mówienia
- nie mówi przez okres dłuższy niż 1-2 miesiące w żłobku, przedszkolu lub szkole
- ma problemy z prawidłowym torem oddechowym
- ma problemy z żuciem i połykaniem
- oddycha przez usta
- gdy słownik dziecka nie rozwija się
ma już postawioną diagnozę:
- niedosłuchu,
- autyzmu, Zespołu Aspergera,
- mutyzmu,
- jąkania,
- Zespołu Downa lub innego zespołu genetycznego,
- Zespołu Retta, Zespółu Hellera,
- niepełnosprawności intelektualnej,
- opóźnionego rozwoju mowy (ORM),
- zaburzenia mowy o typie afazji,
- wady wymowy.
Zawsze gdy:
- po ukończeniu 1 roku życia nie wypowiada kilku prostych wyrazów (mama, baba, tata, dada)
- w 1-2 roku życia porozumiewa się z otoczeniem za pomocą gestu i mimiki,
- nie rozumie prostych komunikatów (nie reaguje na pytania, nie wykonuje poleceń), w 1-2 roku życia
- nie łączy wyrazów w proste zdania (typu mama daj/tata chodź) w wieku 2 lat
- mówi w sposób niezrozumiały dla otoczenia w wieku 3 lat
- nie wypowiada głosek: „l, k, g, f, w, ś, ź, ć, dź” w 4. roku życia
- nie wypowiada głosek s, z, c, dz w 5. roku życia
- nie wypowiada głosek „sz, ż, cz, dż” i zamienia je na s, x, c, dz, w 6. roku życia
- nie wymawia głoski „r” w 6. roku życia (lub zastępuje „r” głoską „j” lub „l”)
Mam nadzieję, że powyższe informacje pomogą Wam rozwiać niektóre wątpliwości.
Na wizytę u logopedy nigdy nie jest zbyt wcześnie.
Nigdy za późno, choć wówczas terapia może trwać dłużej.